Er zijn dagen dat ik lach
Dat ik blij ben, zoals je zag
Er zijn dagen dat ik huil
Dat heb ik verdriet, dit deel ik niet
Er zijn dagen dat ik scheld
Dat is zo boos ben, dat ik wegren
Er zijn dagen dat ik vlucht
Dat de angst zo erg is, dan is het helemaal mis
Wanneer de dagen te zwaar zijn
Doet de kleinste aanraking al pijn
Zoals de geuren in de lucht
Het geluid van een zucht
Al het licht is te vel
Mijn stem is schel
Mijn gevoel is van slag
Toch zie je een lach
Ik verberg wie ik ben
Zelfs voor degene die ik ken
Ben bang dat ze me niet zullen snappen
Het allemaal maar niet kunnen behappen
Voor mij is deze wereld heel bekent
Ondanks dat, niet iets dat went
Ik voel me veiliger als ik naar binnen keer
Niets waartegen ik me daar verweer
Ik kan daar zijn wie ik ben
Of ik nu loop of ren
Alles kan en alles mag
Of ik daar nu huil of lach
Niemand die oordeelt over wat je doet
Alles gaat zoals het moet
Mensen denken dat is vreemd
Maar niemand die me mijn wereld ontneemt
Ik ben daar gelukkig en veilig
De rust daar is me heilig
Iets wat in de huidige wereld verdween
Is in mijn wereld nummer een
De mogelijkheid jezelf te kunnen zijn
Met al je littekens en pijn
Ondanks alles kom je er weer uit
Je kom en gaat steeds ietsjes vooruit
Stap voor stap sta je in de wereld zoals hij is
Maar gaat er iets mis
Dan is je eigen wereldje daar
Hier sta je voor jezelf klaar
Je leeft elke dag tussen de werelden in
Wetende dat is het eind en het begin
©Ilona brandwacht